Kanchanaburi, deel 2
Blijf op de hoogte en volg Janoux
15 Augustus 2016 | Thailand, Ban Don Rak
Sawaddee ka!
De afgelopen week heb ik heerlijk kunnen genieten van de aanwezigheid van de olifanten in Elephant's World. Het was heerlijk om mijn klapramen open te doen en ineens een olifant 10 m verderop te zien staan!
Donderdag ochtend was mijn koorts best wel wat gestegen, en heb ik eigenlijk de hele ochtend in bed liggen slapen. 'S Middags zouden we vertrekken voor de jungle trek. Om 15:00 werden we opgepikt, en een stuk verder omhoog in de rivier gedropt. We zouden naar Ourland gaan, een natuurreservaat wat door een particulier is opgekocht, om het terug te geven aan de natuur, zodat plant- en diersoorten de kans krijgen om hier te groeien, zonder dat er op gebouwd zou worden. Eenmaal aangekomen was er een soort klein gebouwtje was dus de 'sustainable village' was. Hier werd zelf stroom opgewekt dmv zonne-energie,
water werd zelf gereinigd, en voedsel werd zelf verbouwd. Echter voelde dit voor ons toch niet helemaal lekker ergens. Het deed vrij amateuristisch aan, en we voelden ons niet op ons gemak bij de 'staff'. Dit waren 3 mannen van een jaar of 30, waarvan er 1 wel fatsoenlijk Engels sprak, en de andere twee maar een beetje probeerden aan te kloten met ons drieën. Na het eten hebben we bij een kampvuur gezeten, en besloot ik rond een uur of 10 om lekker mn bedje in te gaan. De volgende ochtend kregen we 'snake education'. Ik ben niet moeilijk wat betreft grenzen verleggen, en ben bereid een heleboel te proberen. Slangen is daarentegen een ander verhaal. Ik deed het al werkelijk in mn broek bij het idee dat die slangen daar gewoon in die kisten stonden. Ik merkte dat de 'staff' totaal geen respect had voor het feit dat ik mega bang ben voor slangen, en ook niet bereid was om hierin grenzen te verleggen. Iedere keer als hij een nieuwe slang tevoorschijn haalde, schoof hij die onder mn neus met de vraag of ik toch niet even wilde voelen. Nee dus. We hebben het gehad over giftige slangen etc. Uiteindelijk haalde hij de aller giftigste slang ter wereld te voorschijn. Een cobra. We hadden al eerder gevraagd of hij 'bevoegd' was, of een certificaat had waarop stond dat hij echt met slangen om mocht gaan. Daar kregen we niet een echt duidelijk antwoord op, en dat stelde ons totaal niet gerust. Toen de cobra tevoorschijn werd gehaald merkten we pas hoe onverantwoordelijk de situatie was. Wij zaten met z'n drieën op een bankje op nog geen 2 m van de Cobra af, en hij begon het beest goed uit te dagen. Wat ons betreft had die hele snake education er niet hoeven zijn, en al helemaal niet die Cobra. Op een bepaald moment gaven we toch maar aan dat we hem liever in de doos wilden. De slang bleef steeds agressiever reageren, en hij leek hem niet onder controle te krijgen. Toen hij hem in de doos probeerde te stoppen probeerde de slang meerdere malen onze kant op te glijden. Al met al waren we niet heel enthousiast over dit deel van onze week in Kanchanaburi. Verder hebben we wel intens genoten van de olifanten, alles wat we geleerd hebben, en alle leuke mensen die we ontmoet hebben!
Vrijdagmiddag, toen we terug kwamen van Ourland, kregen we helaas het nieuws te horen van de aanslagen in Thailand, waarbij er op 6 plekken meerder bommen af gegaan zijn. Onze planning was om zaterdagmorgen vroeg naar Hua Hin te vertrekken. Helaas zijn enkele van de mensen die we in de eerste week hebben ontmoet, zwaar gewond geraakt bij de aanslagen in Hua Hin. Direct hebben we besloten onze reis niet in Hua Hin voort te zetten. In eerste instantie had ik de situatie nog niet helemaal door en wilde de control freak in mij direct een nieuw plan maken. Pas later op de avond merkte ik dat deze aanslagen best even impact op me hadden gehad, en dat ik een nachtje slaap nodig had om er weer een beetje rationeel over na te denken.
De dag daarna besloten we Kanchanaburi city als volgende bestemming te kiezen, en na een aantal dagen, als de situatie rustig zou blijven, naar Bangkok door te reizen. Op zondagochtend zijn we dan ook vertrokken naar Kanchanaburi. Het 'backpackersleven' voor een weekje beleven. Alice en ik besloten, na een beetje rondslenteren even 's ochtends een café'tje in te duiken om eens uit te zoeken wat we allemaal wilden doen. Een halfuurtje later stonden we weer buiten met een grove schets van wat een plan moest zijn. Na 10 minuutjes verder lopen, hoorden we ineens keihard: ALICE, JANOUX! Uit een auto aan de andere kant herkenden we het gezicht van een meisje dat we in de eerst week hadden ontmoet. Blijkbaar was die hele groep hier voor een weekend, en gingen ze nu naar de Bridge Over The River Kwai. Wij in een tuktuk gesprongen, en hebben ze daar allemaal ontmoet. Was zo gezellig om ze weer even gezien te hebben! Na 2 uurtjes moesten ze helaas allemaal weer terug. Lara, uit Duitsland, zou weer terug gaan naar Sing Buri, de Ierse jongens, Thomas, Mark en Stephen zouden hun reis voortzetten naar de eilanden, en de Full Moon party meemaken op Koh Phangan.
Alice en ik vinden het echt heerlijk om even aan niemand vast te zitten, en onze eigen plannen te kunnen maken. Het buurtje hier is het hart van de backpackerswijk, en we slapen in een prima Guesthouse, waar we omgerekend zo'n €4,50 per nacht per persoon voor betalen. In Nederland krijg je voor die prijs slechts een broodje bij Bakker Bart. Hier kan ik een hele dag eten en drinken voor zo'n €5,-. Als we hier het Guesthouse uit stappen staan we op het Stratumseind van Kanchanaburi, overal zitten barretjes, eettentjes, en je wordt dood gegooid met Tour bureautjes die je maar al te graag mee willen nemen op een van hun tours naar de Erawan Waterfalls. Too bad dat wij die al gehad hebben!
Gisteren besloten we ook, op aanraden van Julien, om een Oil Massage te doen. Ik moet zeggen dat ik me nog nooit zo ontspannen heb gevoeld in mijn hele leven. Daarna liepen Alice en ik naar buiten alsof we uren lang hadden geslapen. Compleet versuft, en klaar voor ons bed. Het aller lekkerste was dat we pas om 20:30 zijn gaan eten, als een soort van rebelsheid tegen het strakke schema van deze weken. De eerste week aten we iedere dag om 17:00, de tweede week iedere dag om 18:00. Nu doen we dat dus gewoon wat later, want zo vroeg krijg je geen hap door je keel!
We hebben net lekker geslapen, en gaan zo even een ontbijtje pakken, en we hopen zo naar de Sa Yok Noi watervallen te gaan. Zo gek om te bedenken dat ik hier al 2 weken zit, en ik over 6 dagen alweer terug vlieg! Time flies when you're having fun!
Liefs,
ด้วยความรัก
Janoux
De afgelopen week heb ik heerlijk kunnen genieten van de aanwezigheid van de olifanten in Elephant's World. Het was heerlijk om mijn klapramen open te doen en ineens een olifant 10 m verderop te zien staan!
Donderdag ochtend was mijn koorts best wel wat gestegen, en heb ik eigenlijk de hele ochtend in bed liggen slapen. 'S Middags zouden we vertrekken voor de jungle trek. Om 15:00 werden we opgepikt, en een stuk verder omhoog in de rivier gedropt. We zouden naar Ourland gaan, een natuurreservaat wat door een particulier is opgekocht, om het terug te geven aan de natuur, zodat plant- en diersoorten de kans krijgen om hier te groeien, zonder dat er op gebouwd zou worden. Eenmaal aangekomen was er een soort klein gebouwtje was dus de 'sustainable village' was. Hier werd zelf stroom opgewekt dmv zonne-energie,
water werd zelf gereinigd, en voedsel werd zelf verbouwd. Echter voelde dit voor ons toch niet helemaal lekker ergens. Het deed vrij amateuristisch aan, en we voelden ons niet op ons gemak bij de 'staff'. Dit waren 3 mannen van een jaar of 30, waarvan er 1 wel fatsoenlijk Engels sprak, en de andere twee maar een beetje probeerden aan te kloten met ons drieën. Na het eten hebben we bij een kampvuur gezeten, en besloot ik rond een uur of 10 om lekker mn bedje in te gaan. De volgende ochtend kregen we 'snake education'. Ik ben niet moeilijk wat betreft grenzen verleggen, en ben bereid een heleboel te proberen. Slangen is daarentegen een ander verhaal. Ik deed het al werkelijk in mn broek bij het idee dat die slangen daar gewoon in die kisten stonden. Ik merkte dat de 'staff' totaal geen respect had voor het feit dat ik mega bang ben voor slangen, en ook niet bereid was om hierin grenzen te verleggen. Iedere keer als hij een nieuwe slang tevoorschijn haalde, schoof hij die onder mn neus met de vraag of ik toch niet even wilde voelen. Nee dus. We hebben het gehad over giftige slangen etc. Uiteindelijk haalde hij de aller giftigste slang ter wereld te voorschijn. Een cobra. We hadden al eerder gevraagd of hij 'bevoegd' was, of een certificaat had waarop stond dat hij echt met slangen om mocht gaan. Daar kregen we niet een echt duidelijk antwoord op, en dat stelde ons totaal niet gerust. Toen de cobra tevoorschijn werd gehaald merkten we pas hoe onverantwoordelijk de situatie was. Wij zaten met z'n drieën op een bankje op nog geen 2 m van de Cobra af, en hij begon het beest goed uit te dagen. Wat ons betreft had die hele snake education er niet hoeven zijn, en al helemaal niet die Cobra. Op een bepaald moment gaven we toch maar aan dat we hem liever in de doos wilden. De slang bleef steeds agressiever reageren, en hij leek hem niet onder controle te krijgen. Toen hij hem in de doos probeerde te stoppen probeerde de slang meerdere malen onze kant op te glijden. Al met al waren we niet heel enthousiast over dit deel van onze week in Kanchanaburi. Verder hebben we wel intens genoten van de olifanten, alles wat we geleerd hebben, en alle leuke mensen die we ontmoet hebben!
Vrijdagmiddag, toen we terug kwamen van Ourland, kregen we helaas het nieuws te horen van de aanslagen in Thailand, waarbij er op 6 plekken meerder bommen af gegaan zijn. Onze planning was om zaterdagmorgen vroeg naar Hua Hin te vertrekken. Helaas zijn enkele van de mensen die we in de eerste week hebben ontmoet, zwaar gewond geraakt bij de aanslagen in Hua Hin. Direct hebben we besloten onze reis niet in Hua Hin voort te zetten. In eerste instantie had ik de situatie nog niet helemaal door en wilde de control freak in mij direct een nieuw plan maken. Pas later op de avond merkte ik dat deze aanslagen best even impact op me hadden gehad, en dat ik een nachtje slaap nodig had om er weer een beetje rationeel over na te denken.
De dag daarna besloten we Kanchanaburi city als volgende bestemming te kiezen, en na een aantal dagen, als de situatie rustig zou blijven, naar Bangkok door te reizen. Op zondagochtend zijn we dan ook vertrokken naar Kanchanaburi. Het 'backpackersleven' voor een weekje beleven. Alice en ik besloten, na een beetje rondslenteren even 's ochtends een café'tje in te duiken om eens uit te zoeken wat we allemaal wilden doen. Een halfuurtje later stonden we weer buiten met een grove schets van wat een plan moest zijn. Na 10 minuutjes verder lopen, hoorden we ineens keihard: ALICE, JANOUX! Uit een auto aan de andere kant herkenden we het gezicht van een meisje dat we in de eerst week hadden ontmoet. Blijkbaar was die hele groep hier voor een weekend, en gingen ze nu naar de Bridge Over The River Kwai. Wij in een tuktuk gesprongen, en hebben ze daar allemaal ontmoet. Was zo gezellig om ze weer even gezien te hebben! Na 2 uurtjes moesten ze helaas allemaal weer terug. Lara, uit Duitsland, zou weer terug gaan naar Sing Buri, de Ierse jongens, Thomas, Mark en Stephen zouden hun reis voortzetten naar de eilanden, en de Full Moon party meemaken op Koh Phangan.
Alice en ik vinden het echt heerlijk om even aan niemand vast te zitten, en onze eigen plannen te kunnen maken. Het buurtje hier is het hart van de backpackerswijk, en we slapen in een prima Guesthouse, waar we omgerekend zo'n €4,50 per nacht per persoon voor betalen. In Nederland krijg je voor die prijs slechts een broodje bij Bakker Bart. Hier kan ik een hele dag eten en drinken voor zo'n €5,-. Als we hier het Guesthouse uit stappen staan we op het Stratumseind van Kanchanaburi, overal zitten barretjes, eettentjes, en je wordt dood gegooid met Tour bureautjes die je maar al te graag mee willen nemen op een van hun tours naar de Erawan Waterfalls. Too bad dat wij die al gehad hebben!
Gisteren besloten we ook, op aanraden van Julien, om een Oil Massage te doen. Ik moet zeggen dat ik me nog nooit zo ontspannen heb gevoeld in mijn hele leven. Daarna liepen Alice en ik naar buiten alsof we uren lang hadden geslapen. Compleet versuft, en klaar voor ons bed. Het aller lekkerste was dat we pas om 20:30 zijn gaan eten, als een soort van rebelsheid tegen het strakke schema van deze weken. De eerste week aten we iedere dag om 17:00, de tweede week iedere dag om 18:00. Nu doen we dat dus gewoon wat later, want zo vroeg krijg je geen hap door je keel!
We hebben net lekker geslapen, en gaan zo even een ontbijtje pakken, en we hopen zo naar de Sa Yok Noi watervallen te gaan. Zo gek om te bedenken dat ik hier al 2 weken zit, en ik over 6 dagen alweer terug vlieg! Time flies when you're having fun!
Liefs,
ด้วยความรัก
Janoux
-
17 Augustus 2016 - 12:15
Jos Schenk:
Hoi Janoux, wat een leuk verhaal en wat een spannende belevenissen. Ik denk dat ik een volgende keer maar mee ga. Nu is dus Bangkok aan de beurt. Probeer maar zoveel mogelijk highlights te zien. Chillen met leeftijdsgenoten van over de hele wereld is natuurlijk heel leuk, maar daar kun je eenmaal thuis nog genoeg mee twitteren, facetimen, whatsappen en wat dies meer zij. Maar What Arun, de tempel van de dageraad ( aan de overkant van de rivier) kun je thuis niet meer in het echt bekijken. En dat geldt voor al het mooie dat in Bangkok is te zien. Nou, maak er nog wat van, deze laatste dagen. Pas goed op jezelf!
Dikke poen van Bonma en mij. Jos.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
