Kanchanaburi

Sawaddee Ka!
Vandaag schrijf ik mijn nieuwe verslag even vanuit bed. Het is hier nu 11;00. Sinds zondagmorgen heb ik al een aantal dagen wat koorts, en ik moet soms even een aantal momentjes skippen om wat rust te pakken. Ik mis nu het gedeelte waar we suikerriet gaan oogsten voor de olifanten, maar vanmiddag vertrekken we voor een jungle-trek, en overnachting in de Jungle, dus ik wil fit genoeg zijn!

Maandagmorgen zijn we om 05:30 vertrokken vanuit Sing Buri richting Kanchanaburi, wat op zo'n 2,5 uur rijden naar het westen ligt. Kanchanaburi staat bekend om zijn rijke natuurlijke omgeving, en Elephants World, het olifanten sanctuary waar ik deze week zal verblijven. Toen ik in Sing Buri was had ik het idee dat ik de omgeving een beetje vond tegenvallen. Ik had al zoveel mooiere rijstvelden etc gezien, dat dit een beetje als 'vergane glorie' aanvoelde. Toen we de omgeving van Kanchanaburi naderden, zag ik pas hoe mooi Thailand was. Overal om ons heen zijn bergen met dik begroeide bossen, en de river Kwai, loopt hier door Elephants World heen. Iedere morgen als ik de houten klapdeuren in mijn raamkozijn open doe verwonder ik me dan ook over hoe 'back to basic' het hier is, heerlijk! Af en toe word ik hier in mijn kamertje ook wel echt goed gek. Kanchanaburi staat bekend om zijn grote diversiteit aan wilde dieren, dus slangen en schorpioenen zijn ook present op het terrein hier. Mijn kamer heeft een vloer van hout, maar omdat deze planken niet naadloos op elkaar aansluiten zoals thuis, kan al het ongedierte met gemak mijn kamer insluipen. Charlotte heeft al een schorpioentje op haar kamer gehad. Mijn nieuwsgierigheid kon het dan ook niet laten eens te googlen naar de gevaarlijkheid van deze gedrochten. Letterlijk geciteerd: 'Deze schorpioenen zijn niet dodelijk, maar hoe kleiner de schorpioen, hoe pijnlijker de beet. Men kan niks doen tegen een schorpioenen beet, maar kan het beste een aantal dagen in het ziekenhuis sterke pijnstilling krijgen.' Ik had gehoopt op een iets geruststellender antwoord van google. Iedere nacht als ik nu naar de wc moet, loop ik dan ook met een dikke stok, en de zaklamp op mijn telefoon naar mijn kleine badkamertje, in de hoop er geen te vinden. So far so good!

Genoeg over het kleine gespuis. Ik ben hier natuurlijk voor de olifanten. Wat een mega gave dieren zijn dat! Ik denk oprecht dat olifanten nu wel tot het rijtje 'favo dieren' behoort. In eerste instantie had ik geen idee hoe deze dieren reageren. Alle 26 olifanten in het sanctuary hebben een eigen 'Mahout'. Een Mahout is een soort van persoonlijke verzorger. Hij is de hele dag bij de olifant, kent de olifant zijn persoonlijkheid, en weet hoe hij met hem om moet gaan. Elke dag voeren we de olifanten, en nemen we ze mee naar de river Kwai, om ze daar te wassen en met ze te zwemmen. We zwemmen met kleren aan, uit respect voor de Thaise cultuur. De olifanten vinden de aandacht heerlijk. De meeste van hen zijn vroeger mishandeld, of gebruikt voor toeristische doeleinden, en zijn daardoor ondervoed, gehandicapt of blind geworden. De olifanten laten hun affectie blijken door met hun oren te flapperen, of je met hun slurf te benaderen. Het zijn mega gave beesten!

Ook hebben we hier een stuk van de omgeving kunnen zien. Dinsdag hebben we 'gefloat' in de river Kwai. We kregen zwemvesten, die we als een soort luier aandeden, en zijn ergens hoger de rivier in gegaan, en hebben zo ruim een uur gedreven. (Onze begeleider Tong, Charlotte, Alice en ik.) Je zwemt met de rivier mee door de bossen heen, waar je zo hier en daar een klein huisje aan het water ziet. Als je dan zo in het water ligt lijkt het echt alsof je in de middle of nowhere zit, heel rustgevend!

Woensdag zijn we naar het Erawan National Park geweest. Dit is een nationaal park waar zich 7 mooie watervallen bevinden. In eerste instantie liet Tong het lijken alsof het gewoon een 'easy uitstapje' was. Makkelijk als wij zijn, hadden we gewoon onze flip-flops (slippers) aan. Uiteindelijk was het een hike van zo'n 10 km, met mega stijle paadjes over rotsen. Glibberige modderpaden en wortels van bomen. De hoogste waterval bevond zich op zo'n 2000 m hoogte. Zo'n 7 uur later ploften we dan ook helemaal uitgeput van deze tocht neer op ons bed. De watervallen waren nog mooier dan op de foto's. Het was ook toegestaan in de watervallen te zwemmen. Echter zaten er wel enorm veel vissen in het water. Deze vissen waren totaal niet bang voor mensen, en begonnen dan ook als een echte fish-spa aan je lichaam te knabbelen als je eenmaal in het water lag. Ik persoonlijk snap niet waarom mensen in Nederland zo bizar veel geld betalen voor zo'n naar gevoel! Op een paar foto's die ik op mijn camera heb staan, is ook te zien hoe mega raar ik deze ervaring vond. Het water van de watervallen heeft een soort turquoise kleur, en is heerlijk verfrissend tussen de stijle bergpaden door. Daarna hebben we de allerlekkerste Pad Thai so far gehad!

Deze week hebben we ook bananenbladeren geoogst voor de olifanten. Na zo'n 1,5 uur op het land te hebben gestaan waren we alle drie ook rood aangebrand door de brandende zon, en zaten onze armen vol schrammen van de scherpe bladeren en takken. We waren eindelijk eens blij dat we echt een heel inspannende activiteit als vrijwilligers kunnen doen. Wat ik een beetje mis aan het programma, is dat het niet zoveel vrijwilligerswerk ik als ik had verwacht en als ik had gehoopt. Het 'geplande' is heel fijn, maar ik merk ook dat ik de 'groepsreizen' een beetje begin te ontgroeien, en wel behoefte krijg om meer te zien. Volgende week ga ik dan ook met Alice en Charlotte Hua Hin en Bangkok bekijken, om daarna terug te keren op zondag naar Nederland!

Nu ga ik nog even een dutje doen, voor we aan de jungle-trek van vanmiddag beginnen! Ik ben zo benieuwd hoe het in Nederland is! Ik begin een lekker stukje kaas, en een fijne boterham met pindakaas en hagelslag toch wel een klein beetje te missen moet ik zeggen! Morgen de laatste dag hier, en dan begin ik al aan mijn laatste week!
Ik zal snel een update doen!

Liefs,
ด้วยความรัก
Janoux