B A N G K O K
Blijf op de hoogte en volg Janoux
19 Augustus 2016 | Thailand, Bangkok
Sawaddee ka!
Time flies when you're having fun! Ik verbaas me over hoe snel deze drie weken voorbij gevolgen zijn. De afgelopen dagen zijn zo ontzettend tof geweest! In Kanchanaburi hebben we op dinsdag nog de trein van Nam Tok naar Kanchanaburi trip gedaan, om de dodenspoorlijn te passeren. De rit duurde zo'n 3 uur, en onderweg reden we door een haast schilderachtig landschap. De dorpjes met schooltjes waar kinderen vrolijk speelden, wisselden zich af met mega stijle bergpassages, waar je verbluffend uitzicht had over de River Kwai en over de bergen die bedekt waren met jungle. Wat een gave ervaring was dat! Het was enorm gek om te bedenken dat we over de spoorlijn reden, waar zoveel jaar geleden nog onder andere Nederlanders gestorven zijn door de zware omstandigheden bij het werken aan deze zogenaamde 'Death railway'.
Woensdagmorgen hadden we om 09:30 een mini-van geboekt, voor 150BHT per persoon (zo'n €3,75) naar Bangkok Khoa San Road. Volgens Thaise traditie, althans, dat idee hebben we, kwam de bus een uur te laat. Allemaal geen probleem! Binnen 2,5 uur werden we gedropt in hartje backpackend Bangkok. Khoa San Road. De tuktuk's, taxi's en tourverkopers sprongen als het ware als een stelletje hongerige hyena's op ons. Uiteindelijk hebben we een tuktuk naar het hostel gepakt. We zitten in een leuk schattig klein hostelletje op 10 minuten van Khoa San Road. Als we op het buitenterras zitten, kijken we recht op een tempelcomplex, en ruiken we de overheerlijke geur van vervuild rivierwater.
De tempels in Bangkok zijn gigantisch en mooi, maar doen ons helaas niet zo heel veel meer na deze 3 weken. Het Grand Palace was gisteren zo intens overbevolkt door Chinezen, dat we er als een sneltrein doorheen gingen, en we blij waren dat we buiten stonden. Na Wat Pho ook nog te hebben gezien kwamen ons de tempels wel een beetje de neus uit. We hebben de afgelopen dagen een aantal leuke mensen van over de hele wereld ontmoet, en met ze gegeten. Leuk om alle verhalen te horen! Sommigen zijn al 20 maanden onderweg, en nog niet van plan om naar huis te gaan. Merk zelf dat het backpacken me wel heel goed bevalt. In hostels is de drempel om contact te maken zo laag, dat je binnen de kortste keren onwijs veel mensen leert kennen! Ook is het lekker om wakker te worden, en dan pas te bedenken wat de dag je gaat brengen.
Morgen vliegt Alice naar huis, en pak ik een bedje op het vliegveld, zodat ik ook zondagochtend optijd mijn vliegtuig naar huis in kan stappen!
Zo raar om terug te denken aan het moment dat ik in Roermond in de trein stapte, en begon aan deze trip. Hoe bang en nerveus ik was om sommige dingen zelf te moeten doen en regelen, en zelfs hoe ik heb moeten strugglen met het feit dat er mogelijk veiligheidsrisico's waren. Nu kijk ik lachend op mezelf terug op het moment dat ik de eerste drie dagen dacht 'oh god alleen op reis is niks voor mij'! Ik ben zelfs op het punt gekomen dat ik mijn wekker 5 minuten voordat we vertrokken zette, aangezien ik toch maar een paar outfits bij me had, en ik t toch niet meer de moeite waard vond om nog echt make up op te doen. Zo heerlijk om te zien dat ik daar geen waarde meer aan hechtte, maar ik veel liever eerder aan het ontbijt zat, om met andere reizigers te kletsen over hun ervaringen en het leven! Dit heeft me zonder twijfel verrijkt, en ruimte gegeven om eens even wat skills te ontwikkelen!
Ga dit leven ontzettend missen, en dit gare land met al zijn rijke tempels, straatverkopers die 2 voor de prijs van 1 geven voor trouwjurken, mega hittegolven waardoor je ondanks dat je je afdroogt na het douchen niet droog te krijgen bent van het zweet en monniken, is zeker een plekje waar ik ooit terug ga komen! Kap Khun Krap Thailand, Sawaddee Ka!
Liefs,
Janoux
Time flies when you're having fun! Ik verbaas me over hoe snel deze drie weken voorbij gevolgen zijn. De afgelopen dagen zijn zo ontzettend tof geweest! In Kanchanaburi hebben we op dinsdag nog de trein van Nam Tok naar Kanchanaburi trip gedaan, om de dodenspoorlijn te passeren. De rit duurde zo'n 3 uur, en onderweg reden we door een haast schilderachtig landschap. De dorpjes met schooltjes waar kinderen vrolijk speelden, wisselden zich af met mega stijle bergpassages, waar je verbluffend uitzicht had over de River Kwai en over de bergen die bedekt waren met jungle. Wat een gave ervaring was dat! Het was enorm gek om te bedenken dat we over de spoorlijn reden, waar zoveel jaar geleden nog onder andere Nederlanders gestorven zijn door de zware omstandigheden bij het werken aan deze zogenaamde 'Death railway'.
Woensdagmorgen hadden we om 09:30 een mini-van geboekt, voor 150BHT per persoon (zo'n €3,75) naar Bangkok Khoa San Road. Volgens Thaise traditie, althans, dat idee hebben we, kwam de bus een uur te laat. Allemaal geen probleem! Binnen 2,5 uur werden we gedropt in hartje backpackend Bangkok. Khoa San Road. De tuktuk's, taxi's en tourverkopers sprongen als het ware als een stelletje hongerige hyena's op ons. Uiteindelijk hebben we een tuktuk naar het hostel gepakt. We zitten in een leuk schattig klein hostelletje op 10 minuten van Khoa San Road. Als we op het buitenterras zitten, kijken we recht op een tempelcomplex, en ruiken we de overheerlijke geur van vervuild rivierwater.
De tempels in Bangkok zijn gigantisch en mooi, maar doen ons helaas niet zo heel veel meer na deze 3 weken. Het Grand Palace was gisteren zo intens overbevolkt door Chinezen, dat we er als een sneltrein doorheen gingen, en we blij waren dat we buiten stonden. Na Wat Pho ook nog te hebben gezien kwamen ons de tempels wel een beetje de neus uit. We hebben de afgelopen dagen een aantal leuke mensen van over de hele wereld ontmoet, en met ze gegeten. Leuk om alle verhalen te horen! Sommigen zijn al 20 maanden onderweg, en nog niet van plan om naar huis te gaan. Merk zelf dat het backpacken me wel heel goed bevalt. In hostels is de drempel om contact te maken zo laag, dat je binnen de kortste keren onwijs veel mensen leert kennen! Ook is het lekker om wakker te worden, en dan pas te bedenken wat de dag je gaat brengen.
Morgen vliegt Alice naar huis, en pak ik een bedje op het vliegveld, zodat ik ook zondagochtend optijd mijn vliegtuig naar huis in kan stappen!
Zo raar om terug te denken aan het moment dat ik in Roermond in de trein stapte, en begon aan deze trip. Hoe bang en nerveus ik was om sommige dingen zelf te moeten doen en regelen, en zelfs hoe ik heb moeten strugglen met het feit dat er mogelijk veiligheidsrisico's waren. Nu kijk ik lachend op mezelf terug op het moment dat ik de eerste drie dagen dacht 'oh god alleen op reis is niks voor mij'! Ik ben zelfs op het punt gekomen dat ik mijn wekker 5 minuten voordat we vertrokken zette, aangezien ik toch maar een paar outfits bij me had, en ik t toch niet meer de moeite waard vond om nog echt make up op te doen. Zo heerlijk om te zien dat ik daar geen waarde meer aan hechtte, maar ik veel liever eerder aan het ontbijt zat, om met andere reizigers te kletsen over hun ervaringen en het leven! Dit heeft me zonder twijfel verrijkt, en ruimte gegeven om eens even wat skills te ontwikkelen!
Ga dit leven ontzettend missen, en dit gare land met al zijn rijke tempels, straatverkopers die 2 voor de prijs van 1 geven voor trouwjurken, mega hittegolven waardoor je ondanks dat je je afdroogt na het douchen niet droog te krijgen bent van het zweet en monniken, is zeker een plekje waar ik ooit terug ga komen! Kap Khun Krap Thailand, Sawaddee Ka!
Liefs,
Janoux
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
